ഒരു വേനൽ മഴയുടെ ഓർമ്മയ്ക്ക്
ചില ബന്ധങ്ങളുണ്ട്... ഹൃദയസ്പർശിയായവ.. അങ്ങനെ ഒന്ന് എനിക്കുമുണ്ടായിരുന്നു.നേർമയുള്ള ഒന്ന്...ഹൃദയ സ്പന്ദനംപോലെ എന്നും കൂടെ ഉണ്ടായത്..... ശ്വസാവായു പോലെ എന്നെ നിലനിർത്തിയത്...വിശാലമായ സൗഹൃദത്തിൽ നിന്ന്... വിശുദ്ധമായ പ്രണയത്തിൻ്റെ ലോകത്ത് എത്തിച്ച ഒന്ന്...
മഴയുടെ സംഗീതവും,പുതു മഴയുടെ മണവും, കിളിവാതിലിലൂടെ അനുവാദമില്ലാതെ കടന്നു വരുന്ന കുസൃതി കാറ്റിനെയും, കഥാപുസ്തകത്തിൻ്റെ പുതുമണത്തേയും..അതിലെ കഥാപാത്രങ്ങളേയും അങ്ങനെ അങ്ങനെ പ്രകൃതിയേയും... പുസ്തകത്തേയും എല്ലാം പ്രണയിച്ച ഇടനെഞ്ചിൽ അവൻ പെയ്തിറങ്ങിയത് വേനൽമഴ പോലെ ആയിരുന്നു.....
വേനൽമഴയ്ക്ക് എൻ്റെ ജീവിതമായി അത്രമേൽ ബന്ധമുണ്ട്. മധ്യ വേനൽ അവധികാലത്ത് തുടങ്ങിയ പ്രണയമായത് കൊണ്ട് മാത്രമല്ല....അവനിലെ പ്രണയത്തിൻ്റെ... കരുതലിൻ്റെ..സൗഹൃദത്തിൻ്റെ കാര്യത്തിലും അതൊരു മഴ തന്നെ ആയിരുന്നു...ഇടിയും മിന്നലും പോലെ വഴക്കോ പരിഭവമോ..ഒന്നും ഞങ്ങൾക്കിടയിൽ ഉണ്ടായിട്ടില്ല....തീവ്രമായി പെയ്തൊഴിയാറില്ല....ഭൂമി ചുട്ടു പൊള്ളുമ്പോൾ ഒരു കുളിരായി പെയ്ത് തോരുന്ന മഴ പോലെ..എൻ്റെ ഉള്ളൊന്നു വേവുമ്പോൾ...കൂടെ ഞാനുണ്ടെടോ എന്ന ഓർമപ്പെടുത്തലായി അവൻ പെയ്തിറങ്ങും.കാറ്റ് പോലെ എന്നെ പുണരും..... കരുതലായി.. ആശ്വാസമായി. വേനൽ മഴപോലെ അല്പം കുസൃതി ആണ് അവനും...ഇപ്പൊ വരും എന്ന് തോന്നും....വെറുതെ ആണ്....കാത്തിരുന്നു മുഷിയുമ്പോൾ ആണ് എത്തുക..അങ്ങനെ ഒത്തിരി കാത്തിരുന്ന ശേഷമാണു വരുന്നതെങ്കിൽ എൻ്റെ പരിഭവമെല്ലാം ഒരു കുളിർ മഴ പോലെ അലിയിച്ച് ഇല്ലാതാക്കും...
ആകാശവും ഭൂമിയും പോലെ അത്ര ദൂരമില്ലെങ്കിലും ഞങ്ങളുടെ നാടുകൾ തമ്മിൽ നല്ല അകലം ഉണ്ടായിരുന്നു...അത് കൊണ്ട് തന്നെ നീട്ടി വലിച്ച് എഴുതിയ കത്തുകൾ ആയിരുന്നു... ഞങ്ങളുടെ ഇടയിലെ പ്രണയ മാധ്യമം. ആ നേരങ്ങളിൽ ഞങ്ങൾക്കിടയിൽ അക്ഷരമഴയായിരുന്നു പെയ്തിരുന്നത്.
ഒരു മഴ പോലെ....കുളിർ പോലെ....കാറ്റ് പോലെ....എന്നിൽ പടർന്നിറങ്ങിയ അവൻ കടുത്ത വേനലാണ് ഒടുക്കം എനിക്കായി ബാക്കിവച്ചത്.കാലം എന്ന പെരുമഴയ്ക്ക് ഞങ്ങൾക്ക് ഉള്ളിലെ വേനൽ മഴ അത്ര ഇഷ്ടമായില്ല...അത് കൊണ്ടാവാം...ഒരു കുളിർ കാറ്റ് പോലെ മാത്രം യാത്ര ചെയ്തിരുന്ന അവൻ്റെ വാഹനത്തിന് നേരെ കൊടുങ്കാറ്റ് പോലെ അപകടം വീശിയടിച്ചത്.......... ഒരുമിച്ചുള്ള യാത്രകൾ ഞങ്ങൾ ഒത്തിരി സ്വപ്നം കണ്ടിട്ടുണ്ട്.... എന്നാൽ കല്ലറക്ക് ഉള്ളിലേക്ക്....ജീവിതമെന്ന യാഥാർത്ഥ്യത്തിൻ്റെ മരണമെന്ന ഏടിൽ അവൻ്റെ യാത്ര അവസാനിച്ചു. ആ നേരത്തും പള്ളി മുറ്റത്ത് വേനൽ മഴ പെയ്തിറങ്ങുന്നുണ്ടായിരുന്നു....എൻ്റെ ഉള്ളിൽ ഒരു പെരുമഴയും.
© All Rights Reserved
മഴയുടെ സംഗീതവും,പുതു മഴയുടെ മണവും, കിളിവാതിലിലൂടെ അനുവാദമില്ലാതെ കടന്നു വരുന്ന കുസൃതി കാറ്റിനെയും, കഥാപുസ്തകത്തിൻ്റെ പുതുമണത്തേയും..അതിലെ കഥാപാത്രങ്ങളേയും അങ്ങനെ അങ്ങനെ പ്രകൃതിയേയും... പുസ്തകത്തേയും എല്ലാം പ്രണയിച്ച ഇടനെഞ്ചിൽ അവൻ പെയ്തിറങ്ങിയത് വേനൽമഴ പോലെ ആയിരുന്നു.....
വേനൽമഴയ്ക്ക് എൻ്റെ ജീവിതമായി അത്രമേൽ ബന്ധമുണ്ട്. മധ്യ വേനൽ അവധികാലത്ത് തുടങ്ങിയ പ്രണയമായത് കൊണ്ട് മാത്രമല്ല....അവനിലെ പ്രണയത്തിൻ്റെ... കരുതലിൻ്റെ..സൗഹൃദത്തിൻ്റെ കാര്യത്തിലും അതൊരു മഴ തന്നെ ആയിരുന്നു...ഇടിയും മിന്നലും പോലെ വഴക്കോ പരിഭവമോ..ഒന്നും ഞങ്ങൾക്കിടയിൽ ഉണ്ടായിട്ടില്ല....തീവ്രമായി പെയ്തൊഴിയാറില്ല....ഭൂമി ചുട്ടു പൊള്ളുമ്പോൾ ഒരു കുളിരായി പെയ്ത് തോരുന്ന മഴ പോലെ..എൻ്റെ ഉള്ളൊന്നു വേവുമ്പോൾ...കൂടെ ഞാനുണ്ടെടോ എന്ന ഓർമപ്പെടുത്തലായി അവൻ പെയ്തിറങ്ങും.കാറ്റ് പോലെ എന്നെ പുണരും..... കരുതലായി.. ആശ്വാസമായി. വേനൽ മഴപോലെ അല്പം കുസൃതി ആണ് അവനും...ഇപ്പൊ വരും എന്ന് തോന്നും....വെറുതെ ആണ്....കാത്തിരുന്നു മുഷിയുമ്പോൾ ആണ് എത്തുക..അങ്ങനെ ഒത്തിരി കാത്തിരുന്ന ശേഷമാണു വരുന്നതെങ്കിൽ എൻ്റെ പരിഭവമെല്ലാം ഒരു കുളിർ മഴ പോലെ അലിയിച്ച് ഇല്ലാതാക്കും...
ആകാശവും ഭൂമിയും പോലെ അത്ര ദൂരമില്ലെങ്കിലും ഞങ്ങളുടെ നാടുകൾ തമ്മിൽ നല്ല അകലം ഉണ്ടായിരുന്നു...അത് കൊണ്ട് തന്നെ നീട്ടി വലിച്ച് എഴുതിയ കത്തുകൾ ആയിരുന്നു... ഞങ്ങളുടെ ഇടയിലെ പ്രണയ മാധ്യമം. ആ നേരങ്ങളിൽ ഞങ്ങൾക്കിടയിൽ അക്ഷരമഴയായിരുന്നു പെയ്തിരുന്നത്.
ഒരു മഴ പോലെ....കുളിർ പോലെ....കാറ്റ് പോലെ....എന്നിൽ പടർന്നിറങ്ങിയ അവൻ കടുത്ത വേനലാണ് ഒടുക്കം എനിക്കായി ബാക്കിവച്ചത്.കാലം എന്ന പെരുമഴയ്ക്ക് ഞങ്ങൾക്ക് ഉള്ളിലെ വേനൽ മഴ അത്ര ഇഷ്ടമായില്ല...അത് കൊണ്ടാവാം...ഒരു കുളിർ കാറ്റ് പോലെ മാത്രം യാത്ര ചെയ്തിരുന്ന അവൻ്റെ വാഹനത്തിന് നേരെ കൊടുങ്കാറ്റ് പോലെ അപകടം വീശിയടിച്ചത്.......... ഒരുമിച്ചുള്ള യാത്രകൾ ഞങ്ങൾ ഒത്തിരി സ്വപ്നം കണ്ടിട്ടുണ്ട്.... എന്നാൽ കല്ലറക്ക് ഉള്ളിലേക്ക്....ജീവിതമെന്ന യാഥാർത്ഥ്യത്തിൻ്റെ മരണമെന്ന ഏടിൽ അവൻ്റെ യാത്ര അവസാനിച്ചു. ആ നേരത്തും പള്ളി മുറ്റത്ത് വേനൽ മഴ പെയ്തിറങ്ങുന്നുണ്ടായിരുന്നു....എൻ്റെ ഉള്ളിൽ ഒരു പെരുമഴയും.
© All Rights Reserved