இதுவரை நான்
அவனுக்கு அழைப்பு கொடுத்தது
இல்லை....


ஆனால் அவனின் அழைப்புக்காக
மட்டுமே காத்துக் கிடக்கும்
என் தொலைப் பேசியும்
அவனைத் தொல்லை செய்திடும்
என் விழிப் பேச்சும்....

பல முறை யோசித்துப் பார்த்தால்
அட இது என்னப் பைத்தியக்காரத்தனம்
என்று நினைத்து சிரிப்பேன்...
காரணம் அவன் என்னை
நீ எப்போது வேண்டும் என்றாலும்
அழைத்துப் பேசலாம்
குறுஞ்செய்தி அனுப்பலாம் என்று
அனுமதி கொடுத்து இருந்தும்
அதை நான் பயன் படுத்தியதில்லை...

காரணம் என்னிடம் அதிகமுண்டு
ஆனால் அதை அவனிடம் நான்
சொல்லிக் கொண்டதில்லை....

தனித்து என் நினைவுகளைத் தந்து
ச்சீ ஃபோன வை என்று சொல்லும்
அளவுக்கு இம்சை செய்து
கொன்றதுமில்லை.....

ஆனால் அதிகம் ஆசப்
பட்டுருக்கேன்...😂😂


காத்திருந்து வாங்கிக் கொள்ளும்
அணைத்தும் கொஞ்சம் வலிக்கச்
செய்தாலும் கூட கசந்து போகாது
என்பது எனது புரிதல்...

ஒரு நாள் திடீர் என்று அழைப்பு
சினேகிதனே சினேகிதனே
ரகசிய சினேகிதனே
சின்னச் சின்னதாய் கோரிக்கைகள்
செவி கொடு சினேகிதனே
இதே அழுத்தம் அழுத்தம்
இதே அணைப்பு அணைப்பு
வாழ்வின் எல்லை வரை
வேண்டும் வேண்டும் என்று

எடுத்துப் பார்த்த போது அவனின்
செல்லப் பெயர் என் கண்களின்
முன்னே.....
அவனின் அழைப்பு வரும் போதெல்லாம்
பதில் கொடுக்கும் ஆன்ஸ்வரிங் பொத்தானை
தள்ளி விடும் முன்னமே இதழ்கள்
பதில் சொல்லத் தொடங்கிவிடும்
ஹலோ என்று சொல்லாமல்
சொல்லுங்க இப்போ தான் என் நினைப்பு
வந்ததோ என்று.....

கொஞ்ச நேரம் ஏதேதோ பேசிக் கொண்டிருக்கும் போதே மிகவும்
அமைதியாகி விடுவேன்...எப்போதும்
இப்படித்தான் நான்....காரணம் தெரியவில்லை
ஒருவேளை அவனின் பேச்சுகள் எனதாக
இல்லாது போன கோபமாகக் கூட இருக்கலாம்
இருந்திருக்கலாம்...
இப்போதும் அதே மௌனம் என் இருப்பில்
அவன் ஹலோ ஹலோ இருக்கியா
லைன் ல... ஹலோ என்று சொல்ல
ம் ம் கேட்குது சொல்லுங்க என்றேன்...
உன்கிட்ட ஒன்னு சொல்லணும் நான் சொல்ல
மறந்துட்டேன் என்றான்.....
ஆஹா அப்டியா சொல்லும் என்றேன்...
நான் எங்க இப்போ இருக்கேன்னு தெரியுமா
என்றான்!?;
ஹ ஹ எனக்கு எப்படித் தெரியும்
இது வீடியோ கால் இல்லையே... பிறகு எப்படி
என்றேன்...
அப்பா சாமி முடியல நீ இருக்கியே என்று
சொல்லிக்...