प्रश्‍न : आम्हाला आवडणारे आम्हाला आवडतात का? जीवन हे एक स्टेडियम आहे. आम्ही सर्व खेळाडू आहोत. हे विचित्र आहे की जीवन आपल्याशी कसे युक्ती खेळते. आपल्याला आवडणारे प्रत्येकजण आपल्याला आवडतो असा आपला कल असतो. अनेक गोष्टी उघडपणे शेअर करूया. पण जे आपल्याला धरतात ते आपल्याला धरतातआपण आपल्या आयुष्याच्या अर्ध्या वाटेवर आहोत जेव्हा आपल्याला असे वाटते की आपल्याला करण्याची गरज नाही. ते शहाणपण आपण इतरांना सांगायला सुरुवात करू. हाच जीवनाचा खेळ आहे. आपण मोठ्या गोष्टींमध्ये सावधगिरी बाळगली असती आणि आपण लहान गोष्टींमध्ये गमावले असते आणि मोठे नुकसान झाले असते. हाच जीवनाचा खेळ आहे. त्यांचा अहंकार कुठेतरी चांगल्या मैत्रीत आहेकिंवा आम्ही त्यांच्या वैयक्तिक जागेला स्पर्श करतो आणि नाराजी कमावतो. ते स्वतः सांगणार नाहीत. आम्हालाही कळण्याची संधी नाही. विनाकारण ते आम्हाला सोडून जात आहेत असे आम्हाला वाटते. पण 'त्याला माझ्या वाढीचा हेवा वाटतो' असे सांगून त्याला दोष देऊया जेणेकरून आपला काही दोष नाही. हाच जीवनाचा खेळ आहे. एखाद्याच्या अनुभवाचा किंवा कौशल्याचा आदरजेव्हा आपण त्याला विचारतो त्या सल्ल्याचा अगदी लहान तुकडा देखील ऐकतो तेव्हा आपल्याला एक भावना येते, जणू त्याने आपल्याला काहीतरी उत्तम सल्ला दिला आहे. त्याचे वर्णन करण्यासाठी शब्द नाहीत. हाच जीवनाचा खेळ आहे. 'ती खूप मऊ आहे', 'तिला खूप राग येतो', 'ती खूप फनी टाईप आहे' आमच्या स्वभावाविरुद्ध.इतरांनी मांडलेल्या विश्वासांमुळे शेवटी 'असे असेल तरच आपल्याकडे लक्ष दिले जाईल' असा विश्वास ठेवण्यास प्रवृत्त करतील. आपल्या प्रयत्नाशिवाय आपला स्वभाव सारखाच झाला असता आणि इतरांप्रती आपली वागणूकही तशीच झाली असती. हाच जीवनाचा खेळ आहे. आपले पालक आपल्याला दाखवत असलेले प्रेम आणि आपुलकी हे आपल्याला साखळदंडाने बांधून ठेवण्यासारखे आहे. पण त्यामुळेच आपण सुरक्षित आहोतआपण आहोत/आलो आहोत याची जाणीव झाल्यावर वेळ निघून जाईल. त्यांना ते सत्य सांगून आमचे प्रेम आणि कृतज्ञता सांगायलाही ते थांबत नाहीत. त्यांचे आयुष्य संपले आहे. हाच जीवनाचा खेळ आहे. जीवनात योग्य वेळी न घेतलेल्या निर्णयांचा आणि निर्णयांचा आपल्याला आयुष्यभर पश्चाताप होतो.कराव लागेल सर्वात वाईट गोष्ट म्हणजे हे सत्य आपण आयुष्यभर अनुभवतो. हाच जीवनाचा खेळ आहे. ज्या काही गोष्टी आपण अचूकपणे करण्याचा खूप प्रयत्न केला आहे त्याही आपल्या नियंत्रणाबाहेरील इतरांच्या गैरसमजांमुळे नष्ट होऊ शकतात. तुम्ही कितीही समजावून सांगण्याचा प्रयत्न केला तरी तुम्ही ते बरोबर करू शकत नाही. त्यावेळी आपल्यापैकी अनेकजण ज्यांना श्रद्धा आहे ते देवाला म्हणतात, 'देवा, मी काय आहे?'असा विचार करून मी कृती सुरू केली. तुला ते चांगलंच माहीत आहे. माझ्यासाठी ते पुरेसे आहे. 'मला इतरांची पर्वा नाही' असा आक्रोश आपण करू. हाच जीवनाचा खेळ आहे. जीवन विचित्र आहे. जीवन आपल्याला असे अनेक खेळ खेळायला भाग पाडते. आपण जिंकलो किंवा हरलो याने काही फरक पडत नाही. आवडो किंवा न आवडो, खेळायलाच हवा. फक्त खेळलेबघूया! सर्वांचा दिवस चांगला जावो!!!