Chapter 1 (Reunion)

"Lian!"

"Hoy Lian!"

"Huh?"

Dilat ang mga matang tanong ko sa mga taong nasa harapan ko. Nasa isang party ako ngayon kasama ang kakambal ko at sa lahat ng taong nandito, ako nalang ata ang hindi pa nakainom. Isa itong event na inorganize pa ng batch mates namin noong college. Reunion narin kumbaga.

Hindi ko alam kung tama ba ang naging desisyon kong dumalo o kung tama bang manatili pa ako rito gayong hindi na ako natutuwa sa mga nakikita ko.

"Tinatanong ka namin kung okay ka lang ba?!" Pasigaw nang sabi ni Julianne dahil na rin sa ingay ng tugtog na umaalingawngaw sa paligid.

"I'm good. Syempre naman." sagot kong ngumiti pa ng pilit.

Buong ingat ang ginagawa kong wag mapako ang tingin sa gawing banda ni Ethan na nakaupo sa gilid habang may katabing magandang babae. Nakasandal ang ulo ng babae sa mga balikat niya na animo'y wala na sa huwisyo dahil sa alak pero halata namang hindi pa natatamaan.

Girlfriend.

Yan ang pakilala niya kay Mia daw kanina sa aming lahat.

"Talaga ba?" Natatawang singit naman ni Ian.

Pinandilatan ko ang kapatid ko. Nakangiting napailing naman siya at sumulyap kay Ethan.

I dunno kung tama ba ang nakikita ko sa gilid ng mga mata ko na bahagya akong tinititigan ni Ethan na tahimik lang na nakasandal sa gilid.

Ian is Ethan's bestfriend since then. Dahil narin sa kanya kaya kami nagkakilala ni Ethan. Nagtapos silang pareho sa kursong Medicine habang ako naman, Law. They were very close na sa sobrang tagal na hindi kami nagkita ay hindi ata naputol ang connection nilang dalawa. I didn't hesitate to ask Ian though dahil ayokong isipin niya na hanggang ngayon ay interesado parin ako sa mga balitang may patungkol sa kanya.

Second year college kami ng ligawan ako ni Ethan. Hindi rin naman umayaw si Ian dahil siya pa mismo ang nagtulak kay Ethan na ligawan ako. At first akala ko biro lang ang lahat. Akala ko niligawan niya lang ako dahil sa kagustuhan ng kambal ko. Pero nong nakita kong sincere siya sa lahat ng ginagawa niyang panliligaw sa akin, sinagot ko siya ng walang pag-aalinlangan.

At naging kami.

Isang araw na umabot sa isang buwan hanggang naging isang taon.

Isang taon na mas tumibay pa sa dalawang taon.

Pero hanggang dalawang taon lang pala ang lahat.

At naisin ko mang dugtungan pa ang dalawang taong yon, alam kong hindi na pwede.

Dahil after 6 years na hindi namin pagkikita, heto siya sa harapan ko ngayon at may mahal ng bago.

"May dahilan ba para hindi ako maging okay?" Medyo pikon ko ng tanong kay Ian.

I got his point. And it sounds annoying lalo't hindi lang kaming dalawa ang tao rito para asarin niya ako.

"Sounds defensive."

Sabay kaming napalingon sa may-ari ng matigas na boses na nagsalita. Pagkatapos niyang ipakilala kanina ang girlfriend niya, ngayon lang ulit siya nagsalita.

"Excuse me? Which part?" Tanong ko.

Kung hindi ako nagkakamali, alam kong sa akin niya sinabi yon.

He leaned over para abutin ang baso ng wine sa table, ininom niya yon at muling bumalik sa pagkakasandal. Hindi ko maiwasang mapatingin sa katabi niyang muling yumakap sa mga braso niya na akala mo'y mawawala nalang bigla si Ethan sa tabi niya kapag hindi niya yon hinawakan.

"All of it." Mahinahon niyang sagot makalaunan.

I don't know what to say this time. Now I need Ian, I look at him at mukhang nakuha niya naman ang gusto kong sabihin.

"By the way Ethan, are you staying here for good?" Thanks to that question.

"Yup. I'm looking forward to manage the hospital of my grandfather. Wala narin kasing maiiwan, they're all busy having their families." he answered calmly referring to his siblings.

Yeah, I used to call them ate and kuya before. Sa pagkakaalam ko, ate Jhanna already settled Abroad with her husband and their two kids habang si kuya Zeke naman ay nasa Hongkong para sa honeymoon rin nila ng asawa niya. Lahat sila ay nakapagtapos ng Medicine pero base sa narinig ko ngayon, si Ethan ata ang mapag-iiwanan ng Hospital ng kanyang lolo...