Nandito lang ako nakatitig sa mukha niyang mapupungay at malungkot sa mga sandaling iyon.
I saw her crying pero hindi ko magawang lapitan at punasan ang mga luhang tumutulo sa kaniyang mga mata.

Para akong blurred sa camera dahil ako yong nasa likod niya.
Nasa likod niya lang ako nakabantay at walang halaga.
Nilalapitan lang kapag mayroomg kailangan.
Tinatawag kapag siya'y mayroong iuutos.

" Mark, mayroon ka bang extra ballpen diyan? " tanong niya sa akin.

Wala akong ibang dinukot kundi ang nag iisa kong ballpen sa bulsa.
I give it to her at ayaw kong wala siyang magamit.

Wala akong narinig na 'thank you ' mula sa kaniya.
Wala siyang bukang...