सर्व्हे नंबर 25 - भाग 5



पायवाटेने निघालेला हाल्या आधीच घरी पोहोचला होता. आम्ही पाड्यावर पोहोचलो. रिकाम्या हाताने जाणे आवडणार नव्हते म्हणून पाड्याच्या सुरुवातीला असलेल्या छोट्याश्या टपरीतून "पार्ले जी" बिस्कीट घेतले. हाल्याच्या दारात गाडी उभी राहताच लगेचच आजूबाजूचे लोक अवती भोवती जमा झाले. एव्हाना हालीला भुत दिसल्याची खबर सर्वदुर पसरली होती. मी आणि सीमंतीनी गाडीतून उतरलो. सिम्बाला गाडीत ठेऊन दरवाज्या बंद करणार होतो पणं तो ही मस्ती करू लागला. नाईलाजाने त्यालाही बरोबर घेतले. पाड्यावरची पोर त्याला पाहून कोल्हाकुत्रा आणलाय असं त्यांच्यातच बडबडू लागले. मी सिम्बाला सावरत हालीच्या घराबाहेर थांबलो. सीमंतीनी दाराबाहेर उभी होती. हाली दरवाज्यात येऊन बसली.

बिस्कीट तिला देत सीमंतीनी विचारू लागली, "काय होतंय हाली, का उगाच घाबरतेस?"

"मला भीती वाटते, ते दोघ मला बघत असतात" हाली म्हणाली. दोघींचे बोलणे चालू होते. मी हाल्याला बाजूला बोलावले.

"हाल्या मला सांग, नक्की काय होतंय?" मी विचारले.

हाल्याने मला पाड्यावरच्या देवज्याबा कडे नेले.

देवज्याबा म्हणजे...