ಕವನ : ವರುಣನಾರ್ಭಟ

ಹಕ್ಕಿಗಳು ಹೈರಾಣಾಗಿವೆ, ಗೂಡುಗಳ ಕಾಣದೇ
ಮಕ್ಕಳ ಮೈದಾನ ಮಾಯವಾಗಿದೆ, ನೀರಿನೊಳಗೆ.

ಮಣ್ಣಿನ ಮನೆಗಳು ಕಣ್ಣೀದುರೇ ಕುಸಿದಿವೆ.
ಗುಡ್ಡ ಕುಸಿದು ಮರಗಳು ಮಣ್ಣು ತಿಂದಿವೆ.

ವರುಣನ ರೌದ್ರಾವತಾರ ಶುರುವಾಗಿದೆ
ನಟಭಯಂಕರನ ಶಿವತಾಂಡವ ಜೋರಾಗಿದೆ‌

ಜನರು ಜಲದೊಳಗೆ ಸಿಲುಕಿ ಗಡಗಡ ನಡುಗುವಂತಾಗಿದೆ.
ಜಾನುವಾರುಗಳಿಗೆ ಹಸಿರು ಇಲ್ಲದೇ ಕಂಗಾಲಾಗಿವೆ.

ವರುಣನು ಬಂದಿಹನು, ಆಪತ್ತನ್ನೇ ತಂದಿಹನು.
ಅತೀವೃಷ್ಠಿಯ ಜೊತೆಗೆ ಸೃಷ್ಟಿಯ ತಲೆಕೆಳಗೆ ಮಾಡಿಹನು.

ಕೊಂಚ ಕೋಪಗೊಂಡಿಹನು, ತಣ್ಣೀರಿನ‌ ಮಳೆಗೆರೆದು ಕಣ್ಣೀರು ಹಾಕಿಸಿಹನು.

ಬಸುರಿ, ಎಳೆ ಹಸುಗೂಸು, ಮನೆಯ ಹಿರಿಕರು
ಬಿಸಿಲಿಗಾಗಿ, ಬೆಚ್ಚನೆಯ ಹೊದಿಕೆಗಾಗಿ ಅಂಗಾಲಚುತಿರುವರು

ಸಹಾಯಕೆ ನಿಂತರು...