એક આંસુ આંખ માંથી બહાર ચાલ્યું જાય છે,
અને ભીતર સંવેદનાનું એ દ્વાર ખોલી જાય છે.

મારા હોઠ પર આવીને અટકી ગયેલી વાતને,
એમની આંખે થીજી ગયેલા ભાવ બોલી જાય છે.

મારી દરેક ઈચ્છાઓ, આંસુ, વ્યથા, આઘાતને,
મારા મને એ વાંચ્યા વગર સ્મિત તોલી જાય છે.

જુવો મારા હૃદયના કોઈક ખૂણામાં મુકેલી લાગણીને,
કેવા બડફની માફક સમયે બિન્દાસ છોલી જાય છે.

મહેફિલમાં ઝુમવા માટે મદિરાજ જોઈએ એવું નથી,
જોવો પ્રેમમાં તો માણસ વગર પીધેય ડોલી જાય છે.

જનમોનો કોઈ તો સબન્ધ એમની સાથે હશે,'અસ્વિન'
નહીંતર આમ એમના દર્દો મને શુકામ ફોલી જાય છે?
© ashvin chaudhary