ਪਹਿਲੋਂ ਸੀ ਰੁੜ੍ਹਦਾ ਹੁੰਦਾ ...
ਹੁਣ ਪੈਰਾਂ ਤੇ ਆਪਣੇ ਤੁਰਦਾ ਜੀ !!

ਪਹਿਲੋਂ ਵਾਲ਼ੀ ਤਾਰ ਛੇੜ ...
ਫੇਰ ਰਹੇਂ ਤੂੰ , ਕਿਉਂ ਪਿੱਛੇ ਮੁੜਦਾ ਜੀ !!

ਗੋਦੀ ਚੱਕ ਖਵਾਉਂਦੇ ਸੀ ...
ਹੁਣ ਛੱਤੀ ਪਦਾਰਥ ਰਹੇਂ , ਖ਼ਾ ਨਿਬੇੜਦਾ ਜੀ !!
ਜਾਣੇ ਕਲੀ ਤੋਂ , ਫੁੱਲ ਵੀ ਬਣਕੇ ਝੜਦਾ ਜੀ ...
ਵਕਤ ਤਾਂ ਅੱਗੇ ਹੀ ਚੱਲਿਆ ,
ਕਿੱਥੇ ਕਿਸੇ ਲਈ ਖੱੜਦਾ ਜੀ !!

ਪਹਿਲੋਂ ਵਾਲ਼ੀ ਤਾਰ ਛੇੜ ...
ਫੇਰ ਰਹੇਂ ਤੂੰ , ਕਿਉਂ ਪਿੱਛੇ ਮੁੜਦਾ ਜੀ !!

ਬਚਪਨ ਬਣੇ ਜਵਾਨੀ , ਜਵਾਨੀ ਬਣੇ ਬੁਢੇਪਾ ...
ਧੁਰ ਜਾਣ ਦਾ ਪੈਂਡਾ , ਸਭਦਾ !
ਹੈ ਵੱਖੋ ਵੱਖ , ਆਖ਼ਰ ਆ ਖੱੜਦਾ...