In cavum lignum nomen Lucretiae sculptus est.
Multis fabulis de ea semper narrare potest.
Multis timuerunt, multis perierunt
Et aliqua omnis vulneraverunt.

Regnum Romae sub nominis Lucretiae terminavit.
Super huius miserabilis fabulae omnis clamavit.
Immitiorius Fatum extare non potest.
Ridere ad hanc tragoediam, nefas est.

Corpus eius a Tarquinio movebatur,
Hos motus ea non fruebatur.
Non feci a sua voluntate,
Neque lubenter aut beate.

In atras vestes vestivit Lucretia,
Nunc atrae velut anima sua.
Lacrimabat ad suo patri
Et volabat ad suae matri.

Dum lacrimabat Lucretia dixi: 'Ego finio!'
Qui postquam iuravere non impune Tarquinio
Atque omnino domui regiae fore hoc scelus
Et eum numquam videre...