कधी कधी आयुष्यात ओंजळीत प्रश्न पडतात ती ओंजळ घेऊन कोण ती दिशा शोधू
हे खरे का ते खोटे कोणती वाट धरुन चालू
का शेवटी खापर नशीबा वरती फोडू
चार तोंडे चार बोलतील रिती रिवाजाचे घरट् विनतील
खरे खोटे करायला कशाला हवी चार चौघांची पंचायत मी नाही का मांडू शकत माझे मत
खरे खोटे ठरवण्याचा कुणी दिला अधिकार
तोच अधिकार देतो आत्मविश्वासला चटका आणि स्वप्नना मार
कधी नको तेवढे खरे बोलून तर कधी खोटेपणाच्या ओलांडल्या सिमा आणि केली माणूसकी ठार

कवयित्री पल्लवीराणी