కరిగిపోయే కాంతా..
నిశీధిని దుప్పటిగా మలుచుకొని నిదరోయే నింగిలో ఒక అందాల జాబిలి బిక్కు బిక్కుమంటూ భయంగా తొంగి చూస్తుంది.. తనని ముసిరిన మేఘాల నడుమ తానొక యవ్వన కాంతగా అంబుధులు తనని చెరచడానికి వచ్చిన మృగాలుగా తను భయపడుతుంది.. స్త్రీలే కదా అని తారకలను సాయమడిగితే నీకు సాయం చేసి నా అస్తిత్వంను నేను కోల్పోలెను అని చెప్పింది..అటుగా వెళ్ళే పవనుడిని అర్ధించింది.. నిశ్శబ్దంగా తన పని తను చేసుకుపోతున్నాడు.. సాయం కోరిన కాంతను మరిచి విధి నిర్వహణ కర్తవ్యం గా భావించి తన దారి తను చూసుకున్నాడు.. లోకమంతా ఒక్కటైనా వేళ తనకోసం పోరాడే వాళ్ళు లేక నిశీధిలో కరిగిపోయి అమావాస్యలో కలిసిపోయే తమ అస్తిత్వాన్ని కోల్పోతున్న కాంతలుఎందరో...
© world with my thoughts sishvasri tigiripalli
© world with my thoughts sishvasri tigiripalli