പെയ്തൊഴിഞ്ഞ മഴയിലൊഴുകിപ്പോയ
ഓർമകളുടെ തിരകൾ പലതും
പിന്തിരിഞ്ഞു നോക്കി.
വരണ്ടുണങ്ങിയപാളിയിലൊന്നു നോക്കി.
രോമങ്ങൾ കിളിർക്കാത്ത, നനവില്ലാത്ത
മൺകട്ടകളിനിയില്ല!

ആദ്യത്തെ തീമഴയിൽ കരിഞ്ഞ
നാമ്പുകളിനിയും വാനം കാണും.
ഒടുക്കം വരെയും
അമൃതവർഷത്തിനായി കാത്തിരുന്നു;
വരണ്ട ചുണ്ടിലേക്കൊരിറ്റ്
നനവ് പടരുമെന്ന് കൊതിച്ചു.

പിടയുന്ന ഹൃദയത്തിന്റെ താളം
നുണയാനും രുചിക്കാനും
ഇറച്ചിപിടിയന്മാരേറെ നേരമിരുന്നു.
ഏതോ മണൽകാടുകളിൽ വെന്തു...