இதழ் சொல்லில் மொத்தமும்
விழிச்சொல்லுமென்றால்
நான் சொன்னது நிஜமென்று
கூறு நீ...

மனம் விட்டு பேசித்தீர்க்க ஏராளம் உண்டெனில்
பேசத்தெரியாதவையோ
அதை முன்னேக் கூறிவிடுவது நன்று..!

உன்னோடு உரையாட
கரங்களைக் கோர்த்துக்கொள்ள
வேண்டாம்
வெறும் உன்யிமையின் பார்வையொன்றுப்
போதுமே..!


வார்த்தைகளில் வேண்டாமே நம் காதல்..
பார்வையை பரிமாற்றி மௌனமாய்
விரல்களிரண்டும் கோர்த்துப் பயணம் செய்வோமே..

என் புண்ணான மனதை
உன் அழகிய கண்ணக்குழி புன்னகையால்
ஆற வை நீ..

என்னுள்ளத்தில் இருக்கும் காயத்தின் வலியை ஆற்ற
உன் இரு இமையின் அசைவொன்றே போதுமே…!

தாலாட்டு தென்றலே நீ
பிழைநீங்கி உரையாடுவாயோ தன்மொழியை…!

அடங்க மறுத்தவனை
அகந்தை கொள்ளவைத்தவள் நீ..
உன் உள்ளத்தின் நிறைந்த நேசத்தால்…!

அடங்கிப் போனேன்
உன் அன்பென்ற ஒன்றை
இதழ் முத்தத்தில்…!

அத்தனையும் எளிதில் அடங்காதவன்
உன் நேசத்தால் மனமாறி போனேன்…!

சிகரமாய் எடுத்துவைக்கிறேன் என் முதல் அடியை
பாடசாலையை எட்டி பார்க்காதவளாயிருந்த
உன்னை அரசியாய் அமரவைத்து கௌரவித்தேன்…!

உன் அன்பில் உருக்கி போனேன்
நீ என் மீது கொண்ட ஆழமான காதலால்…!

இனி உன் வாக்கே என் செயல்
உன் வழியே என் வழி..
அடிமையானேன் அன்பென்றிட உன்வழிக்கு…!


பேசிக்கொள்ள வார்த்தைகள் ஏதுமில்லை...