எனது ப்ரியமான..
பிரிய காரணமான நட்பே...

நண்பர்களுக்கான வாரமெனவும் அன்புள்ள நட்பே என்று அடைமொழியிட்டு கவிதையோ கட்டுரையோ தங்கள் அனுபவத்தை எழுதுங்கள் என்று ஒரு தளத்தில் சலுகைகளை அறிவித்திருந்தார்கள்....

"ஒற்றைத் தினத்தில் ஒற்றை பதிவில்
தின்று செரிக்கும் அளவா
நமது நட்பு.... மன்னிக்கவும்
இல்லை... நடப்பு!"

இருந்தும் முழுவதும் பகிரும் முன்பே துண்டித்து போன கடைசியாய் அமைந்துவிட்ட அன்றைய நாளின் அழைப்பை ஏற்கா அழைப்பென வழக்கம் போலவே பொய்யான நம்பிக்கையினை பூசிக்கொண்டு இதை எழுதுகிறேன்
என்னுள் சிறைப்பட்டு உன்னைத் தவிர்க்கும் உனக்காக....

"சொற்களின் சூட்சுமம் அறியாதவர்களுக்கு மௌனத்தின் மதிப்பு தெரிவதில்லை".

என் மௌனத்தினை உணர்ந்த உனக்கு என் சொற்கள் உரைப்பு தாளாமல் போனதில் வியப்பில்லைதான்‌. 

விலக்கி வைக்கின்றியோ அன்றி விலகி நிற்கின்றாயோ???

ஒன்றே ஒன்று உன்னிடம் கேட்கவா?

அந்த உறைநிலை மௌனத்தினை உடைக்க இருபது ஆண்டுகள் ஆனது எனக்கு...

ஆனால் என் நம்பிக்கையை உடைக்க நீ நொடிகளை கூட எடுத்து கொள்ள வில்லையே????

வருடத்தின் மூன்று நாட்களில் உன்னை...