საუკუნის წამი

იყო ის წამი, ის ერთადერთი,
როცა მიწაზე დიოდა ღმერთი...
იყო ის წამი, ის სავერაგე,
როცა ეშმაკიც იშვა მიწაზე!
და დედამიწა ისევე მდუმრად,
ისევე ნელა, ისევ უხმოდ,
ტრიალებს, თავი დიდი ჰგონია...
ღმერთზე დიდია?! - არამგონია!
იყო მაისი, ედელვაისი,
ჰყვაოდა თეთრი თოვლის ჯინაზე,
და მტვერი იდო ძველ ბიბლიაზე,
თუმცა გზა ნარს ვერ გაუნარია...
და მოვა წამი, ის ერთადერთი,
როცა მიწაზე კვლავ მოვა ღმერთი...
მე ჯოჯოხეთის გზაზე მიმავალს,
წინ წამიძღვება ერთი ქალღმერთი.

გიორგი ზუბიტაშვილი