நறுந்துணர் குழல் கோதி
பெருங்கொன்றைப் பூச்சூடி
பெருந்துயர் தந்தாயே...

கல்லால நிழல் தாங்கி
சொல்லாழா மொழி நவிலும்
பொல்லாதச் சுடர்விழியே...

செல்லாத திசையெல்லாம் - தினம்
சொப்பனத்தில் வருகுதடி...

கொல்லாத களம் நோக்கி - மனம்
பல்லாக்கில் போகுதடி...

செங்கருங்கால் அடியார
புல்லுருவி நிலம்போலே
செவ்விதழே என்நெஞ்சை
செய்துவிட்டதேனோ...

புலராத வேளையிலும்
புல்நுனிப் பனிப்போலே
புடைநெஞ்சில் துயிலுரும்
பொன்னறும் பூமகளே...

புதுமேகம் வானில்
புலம் பெயருவது போலே...
புண்டரீகத் தீவே...