ਕਦੀ- ਕਦੀ ਮੈਂ ਸੋਚਦੀ ਹਾਂ !
ਸਾਲ ੨੦੨੧ ਕਦੇ ਆਉਂਦਾ ਈ ਨਾ।
ਕੀ ਜਾਣਾ ਸੀ ਰੱਬ ਦਾ,
ਜੇ ਮੇਰੇ ਸਭ ਤੋਂ ਪਿਆਰੇ "ਡੈਡੀ" ਮੇਰੇ ਤੋਂ ਖਾਉਂਦਾ ਈ ਨਾ।।
ਦੁਨੀਆਂ ਮੇਰੀ ਵੀ ਆਬਾਦ ਹੋਣੀ ਸੀ।
ਜੇ ਦੁਖਾਂ ਦਾ ਬੱਦਲ ਛਾਉਂਦਾ ਈ ਨਾ।।
ਕਦੀ- ਕਦੀ ਮੈਂ ਸੋਚਦੀ ਹਾਂ !
ਸਾਲ ੨੦੨੧ ਕਦੇ ਆਉਂਦਾ ਈ ਨਾ।
"ਡੈਡੀ" ਮੇਰੇ ਡੈਡੀ ਹੀ ਨਹੀਂ,
ਮੇਰੇ ਸਭ ਤੋਂ ਚੰਗੇ ਦੋਸਤ ਵੀ ਸਨ।
ਮੇਰੇ "ਡੈਡੀ" ਮੇਰੀ ਦੁਨੀਆਂ,
ਰਿਸ਼ਤੇ ਭਾਵੇਂ ਹੋਰ ਵੀ ਸਨ।
ਕੀ ਹੁੰਦਾ ! ਜੇ ਰੱਬ, ਏਨੀ ਜਲਦੀ
ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਕੋਲ ਬਲਾਉਂਦਾ ਈ ਨਾ।
ਕਦੀ- ਕਦੀ ਮੈਂ ਸੋਚਦੀ ਹਾਂ !
ਸਾਲ ੨੦੨੧ ਕਦੇ ਆਉਂਦਾ ਈ ਨਾ।
ਇਕ ਲੱਤ ਤੋਂ ਅਪਾਹਿਜ ਕਰਕੇ ,
ਰੱਬ ਨੇ ਜੋ ਕੁਫ਼ਰ ਕਮਾਇਆ ਸੀ।
ਮੈਨੂੰ "ਡੈਡੀ" ਦੀ ਝੋਲੀ ਪਾ ਕੇ,
ਰੱਬ ਨੇ ਭਾਰ ੳ ਲਾਹਇਆ ਸੀ।
ਕੀ ਕਰ ਲੈਣਾ ਸੀ...