നിൻ്റെ തൂലികയോട്....

ഞാൻ തനിച്ചായി പോയപ്പോൾ
എൻ്റെ സ്വപ്നങ്ങളിൽ ,
എൻ്റെ കൈകൾ ചേർത്ത് പിടിച്ച്
എനിയ്ക്ക് കൂട്ടായ് വന്നത്
നീ യായിരുന്നു..
നീ നടന്ന വഴിയിലൂടെ
ഞാനും, എൻ്റെ സ്വപ്നങ്ങളും....
കണ്ടില്ലെങ്കിലും, നിൻ്റെ വരികളെ
ഞാൻ നെഞ്ചോട് ചേർക്കുകയായിരുന്നു.....
നിൻ്റെ ഇഷ്ടങ്ങളെ എൻ്റെതാക്കുവാൻ
മനസ്സ് വെമ്പുകയായിരുന്നു......
ഇത്രമേൽ ആരും എന്നെ
അറിഞ്ഞിരുന്നില്ല ,
എന്നെ മനസ്സിലാക്കിയിരുന്നില്ല.
ഇന്ന് നീ അരികിലില്ലെങ്കിലും
വെമ്പുന്നു മനസ്സ്,
ഒന്നു കാണാൻ ,ഒന്നു മിണ്ടാൻ
ആ വരികളെ വീണ്ടും പ്രണയിക്കാൻ...
(നിമ്യ )