cadeiras con xente nun estado de constante espera
naquela sala moi temperá e practicamente morta
un televisor con uns sons extremadamente baixos
un pequeno e suave bulebule que non di nada

unha gran febre ardente por cada frente diferente
uns mocos moi mucosos cunha mucosidade mucia
dor extrema que extrae berros de forma exuberante

na estéril parede un moderno reloxo dixital
cada desesperante minuto unha total angustia
sesenta exuberanteis segundos por cada minuto
cada un aínda un pouquiño mais eterno o anterior

fila, tras fila, tras fila de...