રામાયણ કંઈ ગાવાની ગાથા નથી..
કાને સાંભળી ભુલી જવાની કથા નથી...

જન-જન ની પોતાની એ વાત છે..
યુગો પછી પણ સો ટકા ખરો સિધ્ધાંત છે...

રાવણ દહન એ મોટી મુર્ખામી છે...
રાવણ ની જુએ , ભુલ ખુદની જોઈ નહી એ મોટી ખામી છે..

સોનાની બેળી સમા મોહ ના તાંતણે કૈકેયી બંધાય...
ભરત રાજ કરે નહી , ને રામ વનવાસે જાય...

કોઈ નીર્દોષ મુક પશુનો શીકાર સાને કરવો?
પુત્ર વિયોગે મ્રુત્યુ પામી , દંડ રાજા દશરથ ને ભરવો..

નિઃસ્વાર્થે નીજ સુખ નો વિચાર ન કર્યાની બલીહારી છે...
અંત સુધી રામ મળ્યા , લક્ષમણ અતી પુણ્યશાળી છે...

અષ્ટ સીધ્ધી નવ નીધી છતા પણ રામ રજ નુ વધુ મહત્વ છે...
આખા જગે પુજાય મહાબલી , છતા પણ રામ સિવાય ક્યાં કોઈ મમત્વ છે..?

રામાયણ માં જેનુ સ્થાન ટોચે છે , નામ હનુમાન છે ...
ન માન , ન લોભ , ન ક્રોધ , એ ભક્તિ કરીને પણ ભગવાન છે...

સ્વર્ણ મ્રુગ સમી તૃષ્ણા ઓ , ખાલી ઝાંઝવાનુ પાણી છે...
સિતાજી જાણે અંતે આ...