తీరం తెలియని సంద్రపు అలనై,
కడలి అంచు తెంచుకున్న కన్నీటి ధారనై,
రాగం మరచి మూగబోయిన కోయిలనై,
బలమే ఎరుగని బలహీనత చుట్టమై,
నిశిదిలో మసకబారిన కిరణామై,
శూన్యంలో కలిసిన గతన్నై,
సువాసనను విడిచిన గులాబీనై,
జమురాత్రి కమ్ముకున్న కారుమేఘన్నై

కన్నీరు కడలి సంద్రమై పొంగుతున్న ఆ వేళ
రెప్ప వాల్చటమే భారమైన ఆ వేళ
నిశిది నన్ను కమ్ముతున్న వేళ
భాదే వరదై నన్ను...