15 views
कविता...💐💐
क्षणभंगूर आयुष्यासोबत
स्वप्नांचेही वाढते वय
इतके रूतून बसतात अंतरी
अपूर्णतेची खंत ती बोचरी तुतारी...
थोडं जरी स्वप्नांनी मला
घेतलं असतं समजून
अर्थ त्यांच्या येण्याचा
मनालाही गेला असता सुखावून...
पण..स्वप्नं ही ते वेडे
येता माझ्याजवळ
ज्या वाटेने आले...पुसूनी
त्या वाटा गेल्या कोणाजवळ...
स्वप्नांचाही आता
मार्ग तो हरवलाये
मनातून माघारी आता
ते ही परतत नाहीये
समोरच ते स्वप्नं मनाच्या.. पण...
ओठंही त्यांचे त्या वेळीच शिवले
नं बोलता काहीच मन त्यास
कारण देत काही...अनोळखीच झाले...
बिचारे ओळखीचे
क्षणात झाले ते परके
जे होते मनाच्या ओठांवर
जन्माचे झाले मुके...
वाटले मनाला बरं झालं
ते होते मनात बंद
पडले असते बाहेर कदाचित
हळवं हृदय ताणून केला असता द्वंद्व...
आणि स्वप्नं ही ते मनात
असं हिंदोळे घेत नसतं...
शोभा मानवटकर...
© All Rights Reserved
स्वप्नांचेही वाढते वय
इतके रूतून बसतात अंतरी
अपूर्णतेची खंत ती बोचरी तुतारी...
थोडं जरी स्वप्नांनी मला
घेतलं असतं समजून
अर्थ त्यांच्या येण्याचा
मनालाही गेला असता सुखावून...
पण..स्वप्नं ही ते वेडे
येता माझ्याजवळ
ज्या वाटेने आले...पुसूनी
त्या वाटा गेल्या कोणाजवळ...
स्वप्नांचाही आता
मार्ग तो हरवलाये
मनातून माघारी आता
ते ही परतत नाहीये
समोरच ते स्वप्नं मनाच्या.. पण...
ओठंही त्यांचे त्या वेळीच शिवले
नं बोलता काहीच मन त्यास
कारण देत काही...अनोळखीच झाले...
बिचारे ओळखीचे
क्षणात झाले ते परके
जे होते मनाच्या ओठांवर
जन्माचे झाले मुके...
वाटले मनाला बरं झालं
ते होते मनात बंद
पडले असते बाहेर कदाचित
हळवं हृदय ताणून केला असता द्वंद्व...
आणि स्वप्नं ही ते मनात
असं हिंदोळे घेत नसतं...
शोभा मानवटकर...
© All Rights Reserved
Related Stories
