ప్రియమైన నా సీతామాలక్ష్మీ కీ..
ప్రేమాక్షరాలను పంపుతున్నా..
నా అనురాగాల పరిమళాలు అద్దీ..
ఏమే సీతా...ఎలా ఉన్నావనే ప్రశ్న అడుగలేను..ఎందుకంటే నీ ఎదనిండా నేనున్నా...ఏడుస్తున్న నిన్ను నేను చూస్తున్న ..ఏమి చేయాలో అంటూ ఆలోచిస్తున్నా నీ మదిగొడవ వింటున్న...
నీ వేలుకొసన నేనున్నా.. ఎర్రబడ్డ కంటికి ఓదార్పునిస్తున్నా..భయపడి వణికిపోకే నీవెంట నేనున్నా...
ఓసేయ్..సీతా మన పెరటితోటలోని పూలమొక్కలన్నీ ఎండదాటికి నీలా మారిపోతున్నాయి జీవంలేకుండా..
కాస్తంత ప్రాణం పోయకూడదా నీ అల్లరిమాటలతో...
ఎప్పుడూ వసపిట్టలా తిరిగే నీకు మౌనమే బంధువైందీ కదా..
మాటలే కరువై...మనసులో బరువులే మోస్తున్న నీకు..మరుజన్మకీ తోడుగా వస్తానంటూ మాటిచ్చా కదా..
మోసపోయావే సీతా...ఆ నలువు గీసిన గీతదాటనీ నా ప్రాణం ఎదుట..
చూస్తూనే ఉన్నా గాలికి ఎగిరే నీ కురులు
దిగాలుగా ముడుచుకున్నవీ నా జాడ తెలియక...
తూరుపుపిట్టలా ఒదిగుండే బొట్టు..
తోటలో విరబూసిన పువ్వుల చెట్టు..
నీకు దూరమయ్యామంటూ మూతిముడుచుకున్నవీ చూడు..
అయినా.. సీతా..నీకు గుర్తుందా చెప్పు..
రోజు అంటుండేదానివిగా...అబ్బాయి అమ్మాయి సమానమంటూ...
ఈపూటకీ నీకో అవకాశం వచ్చింది.. నిరూపించుకో నీ సత్తా...నీలో ఉన్న నన్ను గెలిపిస్తూ...
నీ ప్రతి అక్షరం నను చేరుతుందీ సీతా..
నీ ప్రతి కన్నీటిచుక్క నన్ను తాకుతుందీ సీతా..
నిను అర్థాంతరంగా వదిలేసాననీ అనుకోకే..అడుగడుగునా నీతోడొస్తూనే ఉంటా..
ప్రేమతో..నీ రామ్...
© Rajani Reddy