का भासावी चणचण शब्दांना
​की ते ही माझ्याशी ​खेळतात डाव...
​कागदावर उमटतांंना ​लेखणी अडखळते
​नि अधुरे ​लिखाण खाऊन जाते भाव..
​कदाचित...
​पुस्तकं डोळ्यात प्राण आणून
​उघडण्यासाठी आसुसलेली...
​आणि वही पण ती बिचारी
​जुनीच पानं बघायची चाळलेली...
​जुनाट लिखाणाला आता
​कपाटात सुद्धा जागा नाही...
​इतके कसे झाले ते...