मी एक नदी ....!अचल ,विचारी ,
शांत आणि संयमी ,
तिला वाहनं फक्त कळतं ..!
असंख्य संकटावर मात
करुन , तिला फक्त तिच्या
सागरा साठी जगायच आसतं...!
येनारे खाच ,खळगे ,दर्या ,खोर्या ,
वर मात करुन तिला मार्ग
शोधायचा आसतो ...!
कारण तिच्या सागरा कडे तिला
पोहोचायच आसतं..!
सगळ्या ना सामावुन घेते
पण तीच दुःख जाणणारा तोच आसतो....!
आहे "सागर जरा अंथाग "
राग आल्यावर , लाटान वर धडकनारा ,
कधी शांत वाहात राहानारा ...!
किनारा आला तरी परत वाहात
राहानारा....! कधी भीषण रुप धारन
करणारा ....! तर कधी खोलवर आपली
दुःख लपवणारा...!
तरिही खळखळुन हसणारा...!
सांयकाळीच्या गारव्यात थंड
वाटावं आसा तुझा सहवास....!
"नदी आणि सागराच" मिलनच
जगावेगळे ; तुझ माझं जमेना ,
तुझ्या वाचुन करमेना ,
पन एकमेका साठीच बनलेले ....!
हे तिला ही माहीती नसतं ?
त्याला ही कळत नसत ?
आहेस तु सागर , आहे मी नदी ,
आता थोड कर्तव्यात दोघाना ही वाहातच राहायायचे आहे..!
आणि वेळ येईल ,
तेवहा एकमेकां त ,
सामावायच आहे ...!
"तुझ्यात मी" आणि "माझ्यात तु":
हेच आता सिद्ध करायच आहे..!

तुझीच फक्त तुझीच
अनामिका....🌿