...

10 views

कविता
भूल पाडणारे
​स्वप्नंवेडे जग...
​स्वप्नंवेडंच वयही
​स्वप्नात पार गुंतलेलं
​स्वप्नपूर्ती च्या तोऱ्यात
​भान ना सत्याचे...
​उघडताच डोळे ​स्वप्न भंगून
​अपूर्णच ते मग
​संदूक मध्ये कुलूप कोंड्यात
​बंद केलेले ...
​स्मरण होता त्यांचे
​उगाच शिवून जाते मनाला
वय वाढत असता
​वय तर स्वप्नांचे ही वाढले
​फरक तो इतकाच
​स्वप्नाविना माझ्या
​दिवसाच्या लख्ख
​प्रकाशातल्या रात्री होतात
​आणि...
​स्वप्नांचे गर्द काळोखातले
​दिवस होतात
​एका बंदिस्त कोपऱ्यात...
​दिवसेंदिवस
​मन ही आतून
​थोडेसे पोखरले होते...
​बंदिस्त स्वप्नंही मग
​जे केव्हातरी डोळाभर
​पाहिलेले
​केव्हाचेच केव्हा ला
​विलीन होते झालेले...

​ शोभा मानवटकर...








© All Rights Reserved