అలిగిన ఆశలను అటక ఎక్కించి
ఉదయించిన కొత్త ఊహలతో
ఏకీభవిస్తూ
రెక్కలొచ్చిన కోరికలతో
వీరలెవెల్లో అంబర వీధుల్లో
విహరిస్తున్నాను
అచ్చంగా విహంగమై
ఒంటరి తనాన్ని భరించని నాకు
నిత్యం నీ అలికిడి వినాల్సిందే.
నన్ను నేను కోల్పోయి నిన్ను పొందనే లేదు.
వెలిసిపోతాము ఓ రోజు
చిత్రపు రంగులా
సమయ కొమ్మపై కూర్చున్న పక్షుల్
పద్మిని బూర "సంపంగి"✍️