କୋଳେଇ ନେଇ ପ୍ରଭୁ କରିଦେଲ ଋଣୀ
ସେ ଅମୃତସମ କୃପା କିବା ସୁଝିପାରିବି ?
ବାମନ ହାତରେ ପୂର୍ଣ୍ଣମୀ ଜହ୍ନର ଜୋଛନା!
ଏହି ଶୀତଳତା ଭରା ଶରୀରେ କମ୍ପନ କେମିତିବା ସହି ପାରିବି.....
ପ୍ରତିକ୍ଷଣେ! ଫେଡ଼ିହୋଇଯାଏ ମୋର ଜୀବନ ଆୟୁଷ
ଦେଇଛ ଶରଣ! କୃପାବାରି ଶତ ଗୁଣରେ ଆଶିଷ,
ତୁଚ୍ଛ ମଉଳାଫୁଲ(ମୁଁ)ର ସୁଗନ୍ଧକି ଥାଏ
ନୀସ୍ତେଜ ଶରୀରେ ଅଦ୍ଭୁତ ଶକ୍ତିର ସଞ୍ଚାର!
ଦିନେ ଶ୍ରୀଗୁରୁଙ୍କ ଚରଣ ଯୁଗଳେ
ନିଜର ପୂର୍ଣ୍ଣାଙ୍ଗ ଜୀବନ ସମର୍ପିତ କରିଥାଏ।
ବାସ! ବାସ! ବୋଲି ଚହଟେ ମହକ
ଚତୁଃର୍ଦିଗ ଖେଳିଯାଏ, ...