மந்திரப் புன்னகை மன்னனே!- மலர்
மாலை தருவாய்‌ கண்ணனே!
எந்திர‌ உலகினில் என்னுயிர்
இருத்தலை உணர்த்திய கள்வனே!

மொட்டென இருந்ததென் உள்ளமே - அதை
முகிழ்ந்திட வைத்த என் தென்றலே!
சிட்டென என்மனம் பறந்திட - பூஞ்
சிறகினை அளித்த என் வள்ளலே!

கைதனைக் கோர்த்துஉடன் நடந்திட
கன்னியின் மனம்தினம் தேடுதே!
காற்றும் கூடச் சிலநேரம்
காதல்...