அப்பாவின் ஹீரோ சைக்கிள்:

வருடம் 70களை முடித்துக்கொண்டு
80களில் அடிவைத்திருந்த காலம்
அது.அந்த கிராமத்தில் செல்வ
செழிப்போடு வாழும் குடும்பங்களில்
எங்கள் குடும்பமும் ஒன்று..

செல்வசெழிப்பென்றால் அந்த நாட்களில்
கணக்குபிள்ளை வைத்து வீட்டுகணக்கு
பார்க்கும் வெகுசிலர் இருந்த எங்கள்
கிராமத்தில் நாங்களும் ஒருவர்..

என்னுடன் உடன் பிறந்தவர்கள்
இரண்டு அண்ணனும் ஒரு
தம்பியும் தான்..நான்கு ஆண் என்ற
கர்வம் இல்லாமலில்லை அப்பாவுக்கு..

மாட்டுவண்டிகளும் குதிரை வண்டியும்
அதிகமாய் தென்படும்..கூரையற்ற
வண்டி வறுமையையும் கூரை வைத்த
வண்டி செழிமையையும் குறித்தது

எங்களிடம் இருந்ததோ மூன்று
இரண்டாம் ரக வண்டி..நன்றாக
போய்கொண்டிருந்த வாழ்க்கையில்
ஒரு நாள் அந்த நிகழ்வு நடந்தது..

1980 டிசம்பர் 20ம் தேதி..

ரஜினிகாந்த் நடிப்பில் முரட்டுக்காளை
திரைப்படம் வெளியானது.எனது அப்பா
ரஜினியின் ரசிகனில்லை.ரஜினியெனும்
தெய்வத்தின் பக்தன்..

அன்றைய தினம் எங்கள் கிராமத்து
திரையரங்கில் வெளியாகவிருந்த
முரட்டுகாளை வெளியாகவில்லை..

அதற்கு பதிலாக முதல் மாதம் அதாவது
நவம்பர் மாதம் வந்திருந்த மூடுபனி
திரைப்படமே ஓடிக்கொண்டிருந்தது..

உச்சகட்ட கோபத்தில் இருந்த அப்பா
அன்றைய மாலை நேர காட்சிக்கே
எங்கள் நால்வரையும் அம்மாவையும்
அழைத்து டௌனுக்கு சென்றார்..

வெற்றிகரமாக படத்தை கூச்சலிட்டு
பார்த்து திரையரங்கை விட்டு
வெளியேறிய அந்த நொடி..

இருபதடி உயர சுவர் ஒன்றில்
வரையப்பட்டிருந்த அந்த ஹீரோ
சைக்கிளின் அழகான ஓவியம்..

அதுவரை திரைப்படத்திலெல்லாம்
கண்டிருந்த சைக்கிலை முதல் முறை
இப்படி பிரம்மாண்டமாய் கண்ட
அந்த நொடியில் தொடங்கியது
அப்பாவின் சைக்கிள் பித்து..

அன்று முதல் அடிக்கடி டௌனுக்கு
வந்து அந்த சுவரை வெறித்து
பார்ப்பது வாடிக்கையானது..

அப்படி ஒருமுறை பார்க்க சென்றபோது
அந்த சுவரில் சைக்கிள் மறைந்து
காஜா பீடி கட்டுகள் கம்பீரமாய் இருந்தது..

அன்று முதல் அடுத்த பத்து நாட்கள்
எதையோ பறிகொடுத்தது போல...