முதல் நாள் வேலை முடிந்து வீடு
திரும்ப கொஞ்சம் தாமதம்தான்
ஆகியிருந்தது அவனுக்கு.அதனால்
அப்படியொரு கோபம் விரக்தியுடன்
உறங்க சென்றிருந்தான்..

குளிர் ஊட்டப்பட்ட அறையில் அமர்ந்து
பார்க்கும் வேலைதான் அவனுக்கு.
முழுவதுமாய் கணிணியிலே
இருந்தபடியான வேலை..

மாத இறுதி நாளில் எவ்வித
தாமதமும் இல்லாமல் வங்கி
கணக்கில் சம்பளம் வரும் வேலை..

என்றாவது ஒரு நாள் மட்டும்
வேலை முடிய தாமதமாகிடும்
அவ்வளவே.அதுவும்கூட அவன்
சோம்பேரித்தனத்தால் வந்திருக்கும்..

அப்படிப்பட்ட ஒரு நாளை கடந்தே
விரக்தியின் உச்சம் வரை சென்று
உறங்கி எழுந்திருக்கிறான் இன்று..

இன்றே அலுவலகம் சென்று
வேலையை ராஜினாமா
செய்வதென்று யோசித்தபடி
நடைப்பயிற்சி தொடங்கினான்..
அதிகாலை ஐந்து மணிக்கு..

சற்று தூரத்தில் எதிரில் ஒரு
இளைஞன் தன் சைக்கிளில்
நாளேடுகளுடன் சுறுசுறுப்பாய்
வேகமாய் சென்றிருந்தான்..

எப்படிப்பார்த்தாலும் இருபதை
தாண்டியிருக்கும் அவனுக்கு..
இந்த வேலையில் தினமும் நூறு
ரூபாய் தாண்ட வாய்புமில்லை..

இருந்தாலும் அவன் செல்லும்
வேகமும் அவன் கொண்டிருந்த
புத்துணர்சியும் இவனுக்குள்
பல கேள்விகளை கேட்டது...

இந்த கேள்விக்கே விடையின்றி
நடந்திட அடுத்ததாய் கண்டது
கேனில் தேநீர் வைத்தபடி
விற்றுக்கொண்டிருந்த அந்த
நாற்பது தாண்டிய நபரை..

அவன் முகத்திலும் அப்படியொரு
உற்சாகம்.குளித்து முடித்து
முகத்தில் திருநீறும் கூட..

ஒவ்வொரு குவளை
தேநீரை வாடிக்கையாளருக்கு
கொடுக்கும்பொழுது கூடவே
இலவசமாக...