ज्या वळणावर तू सोडून गेली

तिथे अजुनही आभाळ दाटलेल होत

घोंघावणारा वळीव घेवून

आज ही वारं फाटलेलं होतं



फाटलेल्या वाऱ्याला माझं एकच बोलणं होतं

का काढून नेलंस तिला या भरलेल्या आकाशातून

ते आकाश ही शांत झालं होतं

तुझ्या वेदनांनी कासावीस होवून



ज्या वळणावर तू सोडून गेली

ते वळण आज माझ होत

त्या वळणावरील प्रत्येक वाटा

माझ्याच होत्या



घोंघावणारा वळीव घेवून तू

माझ्या आयुष्यात थैमान घालतस

माझ्या स्वप्नांना ओहोटी आणि

संकटांना भरती केलस



आता तो घोंघावणारा वळीव

पण माझा आहे

ती...