நிலவு விழுங்கப்பட்ட
முழுமையான இரவு...

மின்மினிகளுக்குத்தான்
எத்தனைக் கொண்டாட்டம்...

வெறிச்சோடி கிடந்தது வானம்...

நட்சத்திரங்கள்,
வனத்தின் தனிமையை
வேடிக்கை பார்த்துக் கொண்டிருந்தது...

மோகம் கொண்டு திரிந்த கார்மேகம்
அடர்வனத்தின் அற்புத வனப்பில் மயங்கி...

அப்பொழுதே கந்தர்வமணம் கொண்டு அத்தனைக் காதலையும் அன்றிரவே கொட்டித் தீர்த்துவிட்டு அரவமின்றிச் சென்றிருந்தது...

அது சென்றதும்...

பிரிவு தாளாமல்...