जन्मली जेव्हा तू,
तेव्हा नकुषी झाली होती,
पण मुलगी झाली तर,
तुझ्यासारखी असावी हे सिद्ध कर तू ...


घरच्यांनी भेदभाव शिकवला,
भाऊ बहीनित च केला,
भाऊ म्हणजे वंशाचा दिवा ,
तू होणं मग वंशाची पणती....

मोठी झाली की,
बंधन वाढतात ,
पण ती तुझ्या संरक्षणासाठी असते
हे लक्षात आन ना तू ...

मॉडर्न कपडे घालतेस,
आपली संस्कृती बघ ना तू,
आपण शिवबाच्या लेकी,
स्वतः ची लाज अन् घरच्यांची इज्जत ,
राख ना तू ...

माय बापानी मायेने वाढवले,
मग बाहेरच्या प्रेमाची गरज काय,
आपल्यात जिजाऊचे संस्कार ,
जीव जाईल पण संस्कार ,विसरणार नाय
हे वाक्य मनात ठसव ना तू ....

शिक्षण घेतात मुली,
तरीही दाखवतेत बोट काही जन,
त्यांनाही भिडाव लागेल
स्वतचं स्वातंत्र्य जगण्यासाठी ..

भाऊ - बहिनीत भेद होतो मान्य आहे,
पण माय - बापाला सांभाळण्याची ,
ताकद ठेव ना तू ....

शिक्षण असूनही गृहिणी आहे,
पण तू कमी नाही,
देशाचं भविष्य घडवणारी मुल,
तुझ्या हातात आहे...

आत्मनिर्भर अन् स्वरक्ष क
झालीस तर ,
होणार नाहीत बलात्कार अन्
स्त्रियांवर अत्याचार ...


देवभक्ती च वेड लावावं ,
संस्काराची जाणीव रुजवावी ,
आदर्श असावे शिवाजी महाराज,
मगच राक्षस वृत्ती नराधम बनणार नाहीत
ही पण तुझीच जबाबदारी आहे....

चूल मुल संसार
देवाने दिलेलं जगण्याचं साध्य आहे,
परमार्थ करणं अन् देवाचं
साक्षात्कार होण,
आपल साध्य आहे ,
हे स्त्री जान तू...

राजनंदिनी लोमटे ....